Eh… ja i moje ambitne plany. Założyłam sobie, że wstanę wcześnie rano, by podziwiać ptaki rozgadane, latające nad bagnem, które tonąć będzie w promieniach ciepłego słońca. Taaa… może następnym razem. Wstać rzeczywiście wstałam i wyjechałam o 6:15… ale tabunów ptaków nie uświadczyłam. Pewnie tak jak i większość normalnych istot, ptaki również nie są fankami deszczowej, zimnej pogody. Teraz to wiem. Gdy jest góra 4 stopnie i mży - wtedy się śpi. Ale nie ja! Na wieży widokowej dziarsko wyciągnęłam kieszonkową lornetkę, rzutem na taśmę nabytą w piątek wieczorem przed wyjazdem… wyjęłam i nic :) może gdzieś tam jakiś bociek, może gdzieś tam coś tam jeszcze przeleciało… ale definitywnie obserwacje ptaków uprawiałam w sposób wielce nieprofesjonalny. Schodząc z wieży spotkałam trójkę osób, wyposażonych w potężne lunety. Zapytałam ich co robię nie tak, że nie mogę trafić na ptaki - przecież jest dobra pora roku i dnia i nawet mam mikro lornetkę… Jeden z nich odpowiedział, że … w tym miejscu, to
Ciesząc się z wiosny, wskoczyłam tydzień temu na rower. Jako kierunek obrałam Rezerwat Rawka w Puszczy Bolimowskiej oraz Żyrardów (do którego jeszcze muszę wrócić, ponieważ główny punkt wycieczki - Muzeum Lniarstwa było akurat nieczynne).
Jak zwykle wzięłam ze sobą aparat... ale tym razem dodatkowo dostałam w prezencie czas na przejrzenie klipów z wypadu i zmontowanie ich w filmik - którym się dzielę :)
Najpiękniejsze miejsce, było tuż przy drodze asfaltowej (pustej w 100%). I prawie bym pojechała dalej... tyle razy rower się zbyt dobrze toczy, by zatrzymywać się i wracać. Tym razem, świadomie zmusiłam się do tego, by zawrócić i miejsce nagrodziło mi to najpiękniejszym widokiem dnia.
Ślad trasy jak zwykle zachowany na Komoot:
Komentarze
Prześlij komentarz