Eh… ja i moje ambitne plany. Założyłam sobie, że wstanę wcześnie rano, by podziwiać ptaki rozgadane, latające nad bagnem, które tonąć będzie w promieniach ciepłego słońca. Taaa… może następnym razem. Wstać rzeczywiście wstałam i wyjechałam o 6:15… ale tabunów ptaków nie uświadczyłam. Pewnie tak jak i większość normalnych istot, ptaki również nie są fankami deszczowej, zimnej pogody. Teraz to wiem. Gdy jest góra 4 stopnie i mży - wtedy się śpi. Ale nie ja! Na wieży widokowej dziarsko wyciągnęłam kieszonkową lornetkę, rzutem na taśmę nabytą w piątek wieczorem przed wyjazdem… wyjęłam i nic :) może gdzieś tam jakiś bociek, może gdzieś tam coś tam jeszcze przeleciało… ale definitywnie obserwacje ptaków uprawiałam w sposób wielce nieprofesjonalny. Schodząc z wieży spotkałam trójkę osób, wyposażonych w potężne lunety. Zapytałam ich co robię nie tak, że nie mogę trafić na ptaki - przecież jest dobra pora roku i dnia i nawet mam mikro lornetkę… Jeden z nich odpowiedział, że … w tym miejscu, to
Jeśli chcesz dowiedzieć się, co o swoim kraju mówią Ugandyjczycy i Ugandyjki - sięgnij do źródeł. Z radością dzielę/dzielimy się materiałem, który opracowaliśmy na podstawie rozmów i przygód, które z uporem maniaka opisywałam na tym blogu :) Do ściągnięcia tutaj . Przy wykorzystaniu tych materiałów przeprowadziliśmy serię warsztatów dla młodzieży w 8 różnych miejscach Polski. Jeśli chcesz podpatrzyć nasze pomysły i metody obchodzenia się z takim hybrydowym materiałem łączącym zdjęcia i wywiady, zapoznaj się z wybranymi ćwiczeniami ;) Do ściągnięcia tutaj .